Willem Frederik Hermans (1921-1995) was a Dutch author and is one of the Big Three Writers (Mulisch, Reve and Hermans) of Dutch literature after the Second World War.
His work includes novels, short stories, essays and philosophical and scientifical works.
He was born in Amsterdam on September 1, 1921 and died on April 27, 1995 in a hospital in Utrecht.
- Moedwil en misverstand (short stories, 1948)
- De tranen der acacia's (novel, 1949)
- Ik heb altijd gelijk (novel, 1951)
- Paranoia (short stories, 1953)
- De God Denkbaar (novel, 1956)
- Drie melodrama's (novel/short stories, 1957)
- Een landingspoging op New Foundland (short stories, 1957)
- De donkere kamer van Damokles (novel, 1958)
- Nooit meer slapen (novel, 1966)
- Een wonderkind of een total loss (verhalen, 1967)
- Herinneringen van een engelbewaarder (novel, 1971)
- Het evangelie van O. Dapper Dapper (novel, 1973)
- Onder professoren (novel, 1975)
- Filip's sonatine (short story, 1980)
- Uit talloos veel miljoenen (novel, 1981)
- Geijerstein's dynamiek (short story, 1982)
- De zegelring (short story, 1984)
- Een heilige van de horlogerie (novel, 1987)
- Au pair (novel, 1989)
- De laatste roker (short stories, 1991)
- In de mist van het schimmenrijk (short story, 1993; boekenweekgeschenk (Dutch Book Week Gift), later published as Madelon in de mist van het schimmenrijk)
- Ruisend gruis (novel, 1995)